Książka opowiada o dwojgu największych ludzi antycznego świata.
Kleopatra – niezłomna i odważna władczyni Egiptu. Popychana przez swoją ambicję chce mądrze rządzić państwem i powiększyć obszar swego władztwa.
Cezar – odważny wódz i władca Rzymu. Dzięki Kleopatrze wierzy w sukces i dokonuje rzeczy niemożliwych.
Od razu gdy się poznają zaczyna łączyć ich miłość i romans, o którym w dzisiejszym świece słyszał każdy mieszkaniec Ziemi.
W książce widzimy wyidealizowaną Kleopatrę, która musi zmagać się z wieloma przeciwnościami aby samodzielnie rządzić swym krajem. Bardzo dużo osób czyha na jej tron dlatego ciężko jest uniknąć walki i spisków.
Dowiadujemy się o porządku antycznego świata. Przenosimy się i wraz z Kleopatrą przeciwstawiamy się intrygom jej małżonka a zarazem młodszego brata Ptolemeusza XIII i jego doradców Potejnosa i Teodota, którzy rządzą młodym władcą i starają się podporządkować sobie Egipt.
Kleopatra dowiaduje się o niedostatku państwa dopiero podczas ucieczki z pałacu, do której została zmuszona spiskiem doradców Ptolemeusza XIII i rychłym atakiem na nią ich dowódcy Achillasa. Poza bratem na koronę czyha w ukryciu Arsinoe – siostra Kleopatry napędzana przez swego doradcę Ganimedesa, który nie znosi polityki Ptolemeusza i jego świty i chce aby jego podopieczna wraz z nim jako doradcą zajęła się Egiptem.
Starożytny świat rządzi się okrucieństwem i walką o władzę. Doradcy przez młodych rządzących chcą mieć pod sobą całe państwa, a kierowanie głową narodu jest dla nich tym bardziej przyjemne im więcej zysków mogą zgarnąć dla siebie.
Charmiona – służąca władczyni przywykła do wygód i porządku w pałacu wraz ze swoją ukochaną panią ucieka gdy tej grozi niebezpieczeństwo. To Charmiona ratuje Kleopatrę i namawia do ucieczki gdy doradcy Ptolemeusza XIII postanawiają ją zgładzić. Wierna swej władczyni i ufna w jej brawurowe decyzje przeżywa wiele niebezpiecznych przygód by w końcu cieszyć się triumfem Kleopatry.
Książka w ciekawy sposób opowiada o dziejach Kleopatry i Cezara. O ich życiu tuż po poznaniu się. Ich miłości i wsparciu w walce o władzę. Pokazuje sceny batalistyczne, kiedy to Cezar walczy z armią Ptolemeusza XIII, uczy historii. Dowiadujemy się o Bibliotece Aleksandryjskiej, która została spalona podczas obrony armii Cezara kiedy to strategiczny krok do objęcia prowadzenia w wojnie, niósł w skutkach oprócz spalenia armii morskiej przeciwnika; także utratę w ogniu dorobku kulturalnego antyku.
Jest to książka, która o historii opowiada w formie miłej i przyjemnej dla czytającego. Nie jest to kompendium wiedzy ani spis dat tylko powieść, która wiedzę wplata w rozrywkę tak umiejętnie, że nie wiadomo kiedy dowiadujemy się czegoś nowego o czasach i zwyczajach antycznych.
Sabina Bienia