Naszym zdaniem
O tym, że przyjaźń jest ważna, wytrwałość w dążeniu do celu popłaca, a z przejedzenia może rozboleć brzuch opowiadają wycinanki Erica Carla.
W książkach dla dzieci panuje jedna zasada – treść bez ilustracji nie istnieje, a ilustracje bez treści znaczą tyle, co nic. Tworzenie spójnej wizji, która odda odpowiednie emocje słowem i obrazem, nie będzie banalna, a co najważniejsze – zachęci do jej poznania i wyciągnięcia małych dziecięcych rączek po książkę – nie jest proste. Twórcy wymyślają niepowtarzalną fabułę, niespotykane przygody i zwroty akcji, a ilustratorzy dwoją się i troją, aby stworzyć atrakcyjnie wyglądające postacie, wierząc, że te zabiegi zachęca do wyboru właśnie tej, a nie innej lektury.
Jednakże często treść nie idzie w parze z obrazem. Książka ciekawa, lecz obrazki kuleją lub ilustracje piękne, ale opowiadania nie da się czytać. Książkowe pozycje w biblioteczce najmłodszych czytelników wybieramy my. rodzice, szukajmy zatem dzieł takich twórców, którzy potrafią zaskarbić sobie uznanie dziecka zarówno jednym, jak i drugim.
Witajcie w świecie wycinanek!
Autorem, który bez wątpienia potrafi wykreować ciekawe postacie i opowiedzieć ich historie w interesujący sposób jest Eric Carle. Wiele osób mówi o nim człowiek-ilustracja, co oddaje charakter jego twórczości. Ilustrator, pisarz i twórca muzeum grafiki dziecięcej w jednej osobie, stworzył własny styl, który poznają maluchy na całym świecie. Jego postacie są wyjątkowe – nie przychodzą na świat w komputerze, lecz na sztaludze malarskiej. Carle barwi papier, zestawiając ze sobą dopełniające się kolory, aby później wyciąć z niego elementy, które ostatecznie przemieniają się w postacie jego książek.
To, co wyróżnia Carla, to jego spojrzenia na otaczający świat. Patrzy oczami dziecka na wielkiego słonia i maleńką myszkę, snując opowieści o przyjaźni, wytrwałości, czy przemianach. Jego opowiadania nie są banalne i infantylne, mimo, że kieruje je do najmłodszych czytelników. Buduje fabułę w taki sposób aby jednocześnie bawić i uczyć, intryguje i zaszczepia ciekawość względem otaczającego nas świata. W jego książkach panuje ściśle zaplanowany układ, który wprowadza w pewne uporządkowanie, które bardzo dzieci doceniają.
„Bardzo głodna gąsienica”
Co zjada gąsienica, kiedy jest bardzo głodna? Sięga po jabłko, gruszki, pomarańcze, nie wzgardzi także lodami, czy lizakiem. Zjada wszytko, co tylko napotka na swojej drodze, co kończy się bólem gąsienicowego brzucha i przemianą w motyla. Opowieść o gąsienicy to nie tylko wesoła historia, ale dobra pomoc dydaktyczna przy nauce nazw dni tygodnia, gdyż przygoda śmiesznej bohaterki trwa dokładnie tydzień. Co więcej, jest świetnym punktem wyjścia przy rozmowie o zdrowej i niezdrowej żywności.
„Czy chcesz być moim przyjacielem?”
Każdy chce mieć przyjaciela, nawet zwykła mała myszka. Udając się na poszukiwania swojej bratniej duszy, spotyka zwierzęta, które ani myślą się z nią zaprzyjaźniać. Ale nie traćmy nadziei, gdyż jej małe, mysie marzenie uda się w końcu zrealizować. Spotkania szarej bohaterki dzieciaki śledzą z zapartym tchem, przeżywając jej kolejne niepowodzenia, ciesząc się w chwili, gdy odnajduje upragnionego przyjaciela i cudem unika pożarcia. W końcu przyjaźń stanowi fundament naszego istnienia.
„Pajączek”
Mówi się, że pracowitość to domena mrówek, lecz po przeczytaniu tej książeczki do listy zwierząt pracowitych, a do tego jeszcze wytrwałych, bez wątpienia dopiszecie także pająki. Tytułowy pajączek od samego świtu niestrudzony snuje swą sieć, nie zważając na zaproszenia do zabawy innych zwierząt. Dzięki swojej niezłomności dopina swego i kończy pajęcze dzieło. Opowiadanie o pajączku pomoże najmłodszym czytelnikom przy nauce odgłosów zwierząt. Starszym przedszkolakom może posłużyć jako pomoc w gimnastyce buzi i języka.
SPRAWY, O KTÓRYCH WARTO POROZMAWIAĆ Z DZIECKIEM PO PRZECZYTANIU KSIĄŻEK
Kiedy skończysz czytać „Bardzo głodną gąsienicę”, porozmawiaj z dzieckiem o tym, co lubi jeść. Opowiedz mu o tym, dlaczego jabłka są zdrowe, a lizaki już niekoniecznie, wskaż po jakie produkty powinno sięgać. Weź kawałek sznurka i zachęć dziecko do przewlekania go między otworkami, które wyjadła gąsienica w książce. To świetne ćwiczenie motoryki małej i chwytu pęsetkowego u malucha.
Po przeczytaniu „Czy chcesz być moim przyjacielem?” porozmawiaj z maluchem o tym, co dla niego znaczy mieć przyjaciela. Powiedz mu, jak ważna jest rola przyjaźni w życiu każdego z nas, nie ważne czy małego, czy dużego człowieka. Zwróć uwagę na fakt, że prawdziwych przyjaciół nie da się kupić i że o przyjaźń należy stale dbać. Policzcie wspólnie, ile zwierzątek spotkała myszka, zanim znalazła swojego przyjaciela.
W chwili kiedy wspólnie z dzieckiem przeczytacie historię „Pajączka”, porozmawiajcie o wytrwałości i o realizacji zamierzonych celów. Opowiedz mu o tym, że nie wolno się poddawać i należy próbować zrealizować zamierzony cel aż do skutku. Spróbujcie naśladować wszystkie dźwięki jakie wydawali bohaterowie książki.
Iza Gomułka
