Swoją pierwszą powieść, Niehalo, wydał Ignacy Karpowicz w 2006 roku. Książka od razu zyskała uznanie i została nominowana do Paszportu „Polityki”. Po imponującym debiucie nie spoczął na laurach – już jego piąta powieść, Balladyny i romanse, była drugą pozycją autora nominowaną do nagrody literackiej Nike, a w 2010 przyniosła Karpowiczowi Paszport „Polityki”. W tym roku Wydawnictwo Literackie oddaje w ręce czytelników nie mniej interesujące Ości.
Nie wystarczy powiedzieć o najnowszej powieści Karpowicza, że pojawiają się w niej wątki kontrowersyjne: związki homoseksualne, małżeństwo żyjące pod jednym dachem ze swymi kochankami czy transseksualizm – autor znany jest z niebanalnych rozwiązań fabularnych. Ości to przede wszystkim opowieść o przewrotności ludzkich losów, które przeplatają się ze sobą, łączą na chwilę, by zaraz znowu pójść swoim torem. To również zajmujące studium ludzkich relacji, pełnych burzliwych emocji. Bohaterowie Karpowicza cierpią i kochają, marzą i nienawidzą, walczą z przeszłością i ze strachem myślą o przyszłości. Boją się odrzucenia, ale też nie znajdują powodów dla własnej akceptacji.
Jednak największą zaletą tej znakomitej powieści jest język jakim została napisana. Karpowicz jawi się jako ironiczny obserwator złośliwie komentujący rzeczywistość i prawa nią rządzące. Przy tym, bawiąc się słowem, prowadzi swego rodzaju grę z czytelnikiem – pełną niedomówień, kontekstów i literackich nawiązań.
Dowcipne, złośliwe, gorzkie i ironiczne Ości Karpowicza, to jedna z lepszych nowości na polskim rynku wydawniczym.
Justyna Techmańska
