Archiwum Burzowego Światła

Archiwum Burzowego Światła to cykl książek z gatunku fantasy. W polskim tłumaczeniu pojawiło się już osiem książek. Poczaątkowa liczba stron może przerażać czytelnika, gdyż pierwsza część składa się na około 900 stron, a druga aż 1200! Nie jest to więc podręczna powieść, którą można wygodnie wrzucić do torebki, czy wziąć do pociągu. Niemniej: warto poświecić jej trochę więcej miejsca w domowej biblioteczce. 

Świat przedstawiony

Na początku pierwszej części Droga Królów została umieszczona mapka, pozwalająca czytelnikowi zwizualizować sobie fantastyczny świat oraz gdzie znajdują się miejsca, w których rozgrywa się akcja. Brandon Sanderson stworzył rzeczywistość, w której na różnych szerokościach geograficznych żyją wymyślne istoty oraz różne rasy ludzi. Dzięki rysunkom między rozdziałami możemy lepiej zwizualizować sobie takie rzeczy jak np. chulle, które często zaprzęgają różne powozy, bądź Zbroje i Ostrza Odprysków- wyjątkowe bronie, które nie tylko tną ciało, ale również i dusze. Korzystają z nich jedynie wysoko postawieni ludzie- arcyksiążeta, którzy władają danymi ziemiami w kraju. Oprócz niespotykanych w naszym świecie istot, występują również zjawiska pogodowe. Arcyburza- burza, która staje się śmiertelna, gdy opuści się bezpieczne, okryte miejsce. Ładuje ona kule, które służą za środek płatniczy w tym świecie. Dzięki mocy tej pogody są one świetliste, przepełnione mocą. I nieliczni mogą z tej energii korzystać.

W świecie Sandersona występują spreny, które są istotami najczęściej pojawiającymi się na kartkach powieści. Są to wytwory natury, przybierające różne kształty i formy w zależności od otaczających wydarzeń, np. przy rannej osobie pojawiają się bólospreny. Nie są do końca zbadane, ale w większości przypadków są ignorowane lub nawet niewidoczne.

Wyjątkowo zauważalny w społeczeństwie jest podział ludzi na jasnookich oraz ciemnookich. Jak sama nazwa wskazuje- jasnoocy posiadają niebieską tęczówkę, a ciemnoocy- brązową. Ci pierwsi korzystają z przywilejów, bogactw. Są bardziej szanowani w społeczeństwie i mogą kandydować na znacznie wyższe stanowiska niż ciemnoocy. Jeden z bohaterów sprzeciwia się tego rodzaju rasizmowi i nawet, pomimo możliwości zostania jednym z nich, odmawia tego. Jedną z możliwości awansowania w grupie społecznej jest zdobycie pancerza bądź ostrza odpryskowych. Wiele osób tego pragnie, ale uzyskanie ich, poprzez zabicie posiadacza, jest praktycznie niemożliwe dla zwykłego człowieka. Całe szczęście, że główne postacie w książce nie są pospolite…

Postacie

W pierwszej części autor skupia się przeważnie na trzech bohaterach: Kaladinie, Shallan oraz Dalinarze. Nie znają się, ale ich ścieżki życiowe i przyszłe losy są ze sobą ścisle połączone. Każdy z nich ma wyjątkową umiejętność, która wpływa znacząco na rzeczywistość.

Kaladin- młody mężczyzna, który trafia do drużyny mostowych i dzięki umiejętnościom walki, przywódczego charakteru i niezłomności udaje mu się wyszkolić cały oddział, co sprzyja przeżywaniu przez nich kolejnych, niebezpieczmych bitew. Ale czy tylko jego cechy charakteru stoją za ich sukcesem? Mostowy zauważa, że nie tylko wyszkolenie oraz szczęście pomagają mu w przetrwaniu. Odkrywa, że ma niezwykłe moce, których może używać z pomocą energii arcyburzy, a niektóre i bez nich. Postanawia to jednak skryć w tajemnicy przed żołnierzami wyższych rang i nie wychylać się przed szereg. Przynajmniej do odpowiedniego momentu. Podczas jego wędrówki towarzyszy mu spren o imieniu- Syl. Przybiera ona często postać młodej kobiety, która nie tylko stara się zrozumieć otaczający ją świat, ale i doradzać to, co będzie najlepsze dla bohatera.

Jednakże nie tylko on potrafi wykorzystywać energię Arcyburzy. Shallan- młoda oraz ambitna dziewczyna wraz z rozwijaniem się powieści odkrywa swoje głęboko skryte talenty. Początkowo swoje umiejętności wykorzystuje przy pomocy starożytnego artefaktu- Dusznika. Stara się nauczyć jego zastosowania z pomocą wybitnej uczonej- Janah, która przyjmuje pod skrzydło rudowłosą. Stara się przekazać jej wszystko, co sama wie, pomimo uwłaczającej zdrady, jakiej się dopełniła. Dziewczyna bowiem nie przybyła w celu zdobycia wiedzy, ale aby skraść cenny przedmiot i w ten sposób spłacić długi ojca z przeszłości. Bohaterka jest niezwykle mądra i szybko przyjmuje więdze, nie tylko dzięki wrodzonym cechom, ale również poprzez zwykłą ciekawość otaczającego ją świata.

Dalinar w odmienny sposób niż Kaladin i Shallan wykorzystuje Arcyburze. On w przeciwieństwie do nich nad tym nie panuje. Traci kontrolę nad własnym ciałem, przez co po królestwie rozprzestrzeniają się plotki, że arcyksiąże oszalał. Podczas szalejących zjawisk pogody doświadcza różnego rodzaju wizji. Wierzy, że zsyła mu je sam Wszechmocny- bóg, w którego wierzy. Początkowo sam nie był do nich przekonany. Skrupulatnie spisywano słowa, które mamrotał podczas tych doświadczeń i w ten sposób potwierdzono ich autentyczność. Poza problemami z królestwem, Dalinar musi doświadczać humorków swojego syna- Adolina, który pomimo umięjętności władania Ostrzami Odprysków nie potrafi zawładnąć sercami kobiet na dłuższy czas. Jest to dosyć problematyczne, w świecie, w którym sojusze między rodami są bardzo istotne. Lepiej mieć silnych sojuszników, nawet poprzez zawarcie paktu małżeńskiego, niż grabić sobie coraz więcej wrogów…

Fabuła

Świat aryksiążąt wypełniony jest przede wszystkim bitwami z Parshendimi- wojownikami, którzy zajmują Strzaskane Równiny. Wojna między nimi trwa od momentu zamordowania przez jednego z nich poprzedniego króla- Gavilara Kholina. W Archiwum Burzowego Światła pełno jest politycznych aspektów, co prowadzi do intryg oraz królobójstw. Skrytobójcy więc też się pojawiają, co jest dużym problemem dla sprawującej władzy. Zwłaszcza, że Ci najgroźniejsi są w stanie nie tylko niepostrzeżenie włamywać się do ściśle strzeżonych miejsc, ale również jak wyżej wspomniani bohaterowie- wykorzystują moc Burzowego Światła. Są nieuchwytni i nawet wyszkoleni bojowo arcyksiążęta z odpryskami nie są w stanie ich powstrzymać.

Rozdziały skupiają się na zmianę na losach Kaladina, Shallan, Dalinara i Adolina- jego syna. Niekiedy możemy też przeczytać o postaciach, które nie są pierwszoplanowi w historii Archiwum Borzowego Światła. Osobiście uważam, że jedną z lepszych pobocznych osób jest Trefniś- sarkastyczna i opryskliwa osoba, która pomimo tych wad jest niezwykle inteligentna i skrywa przed światem wiele tajemnic.

Trylogia zawiera ciekawe opisy fantastycznego świata, wymyślne stworzenia oraz obrazki je ukazujące. Postacie nie są pod żadnym pozorem płytkie. Każda ma swój osobliwy charakter, posiadający zarówno wady jak i zalety. Czytelnik na pewno znajdzie postać, z którą najbardziej będzie się utożsamiać i będzie przeżywać jej losy. Jest to jedna z najlepszych serii fantasy, jaką czytałam. I pod względem postaci, fabuły, języka, jak i staranności całego uniwersum. Oklaski dla autora!

Życie ponad śmiercią. Siła ponad słabością. Podróż ponad celem.

Brandon Sanderson

Inna książka fantasy, którą polecamy jest Szóstka Wron Leigh Bargudo.

Zapraszamy także na naszego facebooka, gdzie dodajemy ciekawe oraz niekiedy śmieszne cytaty z przeczytanych powieści oraz instagrama.