Mimo zamiłowania do wysysania krwi z niewinnych ofiar robi od jakiegoś czasu zawrotną karierę w popkulturze – czy to w filmie, czy w literaturze. Tajemniczy, wyklęty, blady, skazany na noc – a przy tym intrygujący. I czasem nawet komiczny. Drodzy państwo, oto wampir.
Wampiry gaszą wieczność gwiazd
i gaszą serce krwawe.
Zhańbione ciała – pusty dwór –
zhańbione serce krwawe.
Wtem tryumfalnie zapiał kur –
i pękło serce krwawe.
Tadeusz Miciński, Wampir
– Doskonale! – Jezus uśmiechnął się do niego promiennie. – A teraz idźcie i zabijajcie wampiry. Najlepiej te błyszczące w stylu emo.
Kevin Hearne, Między młotem a piorunem
Miała wrażenie, że jest kompletnie rozkojarzona, ale ostatecznie nie co dzień ucieka się z trumny.
Andrzej Pilipiuk, Wampir z M-3
Noc zawsze była jego sprzymierzeńcem. Noc pełna cieni i tajemniczych szeptów, pod której płaszczem można zarówno zniknąć, jak i pojawić się niepostrzeżenie. Czuł się jej dzieckiem. Wabiła go, chroniła, ułatwiała każde zadanie. Mrok budził u ludzi lęki, mroził serca, czynił z nich bojaźliwych ślepców, sprawiał, że stawali się łatwymi celami. Blask dnia spędzał te duchy. Byle parobek stawał się zawadiaką. Noc to zupełnie co innego.
Adrian Atamańczuk, Bestia
Jeśli wierzysz, że Bóg stworzył szatana, to musisz zdawać sobie sprawę, że jego moc pochodzi od Boga i że szatan jest po prostu dzieckiem Boga, a więc i my jesteśmy dziećmi Boga. Nie ma dzieci szatana, naprawdę.
Anne Rice, Wywiad z wampirem
